Powieść Karola Dickensa, publikowana w odcinkach w latach 1855–1857. Utwór opowiada o losach rodziny Dorrit i dotyka problemów spekulacji giełdowych i nieudolności rządu.

Akcja powieści rozpoczyna się w londyńskim więzieniu dla dłużników Marshalsea, gdzie osadzony jest bankrut William Dorrit (nazywany Ojcem Marshalsea), który utracił wszystkie oszczędności ulokowane we własnej spółce. W więzieniu dorastały również jego dzieci: Fanny, Amy (nazywana Małą Dorrit) i Edward. Rodzeństwo mieszka w Marshalsea wraz z ojcem, nie jest jednak uwięzione i może swobodnie opuszczać mury więzienia. Dorrit pracuje jako szwaczka, pomagając tym samym całej rodzinie. Przyjaźni się z Nandym (starym człowiekiem, który zamieszkuje przytułek do czasu, aż jego zięć, rzemieślnik Plornish, nie znajdzie pracy) i jego rodziną. Zostaje również zatrudniona jako szwaczka przez chciwą wdowę, panią Clennam. Niebawem zakochuje się w jej synu, Arturze. Artur odkrywa wkrótce, że William Dorrit jest nieświadomym spadkobiercą ogromnej fortuny, dzięki której mógłby wykupić się z więzienia. Artur pomaga starcowi w odzyskaniu pieniędzy. Ten, oszołomiony nagłym bogactwem postanawia wyruszyć w podróż do Włoch. Nie jest jednak człowiekiem szczęśliwym – nie potrafi uwolnić się od wspomnień związanych z więzieniem, męczą go również konwenanse i obyczaje wyższych sfer, z którymi się teraz styka. Z czasem traci zmysły i umiera, przed śmiercią inwestuje cały swój majątek w akcjach przedsiębiorstw Merdla, bogatego finansisty. Swój majątek powierza Merdle'owi także Artur Clemman. Niebawem okazuje się, że Merdle był hochsztaplerem; traci na giełdzie cały majątek, a następnie popełnia samobójstwo. Amy wraca do Anglii, a Artur zostaje zatrzymany w więzieniu dla dłużników. Po odzyskaniu wolności żeni się z Amy.